Πάνε μου άνεμε βοριά

Πάνε μου άνεμε βοριά

Πάνε μου άνεμε βοριά

γλυκό φιλί σε κείνη

να τις στο δώσεις στα μαλλιά

και να τις πεις..

πως της αγάπης η καρδιά

γλυκά φαρμάκια πίνει

Πάνε μου ήλιε φωτεινέ

απ’ των χεριών μου χάδι

κι ακούμπα το στο στήθος της

να το ‘χει κάθε βράδυ

να της κρατάει συντροφιά

έρωτα μαξιλάρι

Φεγγάρι μου απ’ τα μάτια μου

πάνε της την αγάπη

δροσιά στα χέρια ρίξε της

το ταπεινό μου δάκρυ

γράψε στο μαύρο ουρανό

πως την ψυχή της δεν ξεχνώ

Άνοιξη φίλη μου καλή

λουλούδια σαν ανθίσεις

σαν με χιλιάδες χρώματα

ξανά τα ζωγραφίσεις

πάνε και ρίχτα στην καρδιά

και στα χρυσά της τα μαλλιά

άνοιξη να την ντύσεις

Πάνε μου άνεμε βοριά

γλυκό φιλί σε εκείνη

πάνε και δωσ’ το μια φορά

και στα γλυκά της χείλη

Κ ύστερα φύγε μη σε δει

που κουβαλάς και τη βροχή

κ ύστερα φύγε

Κλείσε με φυλακή εκεί

Κλείσε με φυλακή εκεί

Σεπτή ψυχή

βοώ στους οφθαλμούς σου

να στραφούν προς την ψυχή μου

τη σιωπή μου ναφωτίσουν

ωδή αγάπης στην καρδιά μου

να χαρίσουν

Ω συ

γλυκό του έρωτα προσκύνημα

Εικόνισμα

μες την ψυχή μου μπαίνεις

στον κόσμο εντός μου εσύ μιλάς

εσύ τον ομορφαίνεις

της άνοιξης πνοή ανθισμένη

δώρο ακριβό

στα μάτια σου κάθε πρωί

τον ήλιο μ ανατέλλεις

μου ζωγραφίζεις τη ζωή

ρόδο ανοιχτό

Η ακένωτη αγάπης πλήρης

καρδιά σου

Επισκιάζει

την αίγλη της μορφής σου

την άφθαστη γλυκύτητα

των λόγων σου

Πως θα ήθελα αέναα

να σε κοιτούν οι οφθαλμοί μου

να μου γεννά η της ματιάς σου

συνουσία με τα δυο χείλη σου τα λάγνα

χαμόγελο

Η του σώματός σου αφή

να είναι σκέπασμά μου

στον ύπνο τον βαθύ

στο ταξίδι μου προς

τα άπειρα του κόσμου περάσματα

Σ έχω γευτεί να κουβαλάς την εδέμ

κλείσε με φυλακή σου εκεί

Λάτρεψα να απλώνεις

των αισθήσεων σου την άνοιξη

ως ήλιου αχτίδες εμπρός μου

Να πνίγομαι στην απέραντη

θάλασσα

της λαγνείας σου

Να ανατέλλει και να δύει

στο πρόσωπο σου

ρόδινος ήλιος ο έρωτας

αφήνοντας πίσω του

σταγόνες ιδρώτα

Ως ρόδου δροσιά

η εικόνα σου πάνω

στην μεταξένια

κλίνη

Ως άρωμα κόκκινου κρασιού

διάχυτη

η γεύση των χειλιών σου

κλείσε με φυλακή εκεί

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΠΑΣ

Απ’ την αυλή του έρωτα

Απ’ την αυλή του έρωτα

Τη μέρα που έπιασε  ο θεός

κι έχτισε την ψυχή σου

απ’ την καρδιά του λίγο φως

μοιράστηκε μαζί σου

Έκοψε απ’ την άνοιξη

τα όμορφα μαλλιά της

και στόλισε την κώμη σου

με φως απ’ την θωριά της

Δυο αστέρια  αγάπης έβαλε

μες τη γλυκιά ματιά σου

ζωγράφισε τον ουρανό

στην όμορφη θωριά σου

Απ’ την αυλή του έρωτα

τριαντάφυλλο πορφύρα

εστόλισε τα χείλη σου

τα ράντισε με μύρα

Απ’ την αγάπη ζήτησε

καρδιά να  ζωγραφίσει

κι αφού της δώσει την πνοή

στο στήθος σου ν αφήσει

Γλυκό αεράκι πέρασε

μες την αναπνοή σου

και το κορμί σου κέρασε

την όμορφη φωνή σου

Ζωγράφισαν οι άγγελοι

τα χέρια το κορμί σου

τη μεταξένια σου αφή

πηγή του παραδείσου

Διάλεξε δρόμο ο θεός

κι έταξε τη ζωή σου

και χάραξε στο δρόμο μου

τη μέρα τη δική σου

Ευχή θα κάνω στο θεό

τα αστέρια να μετρήσει

για να τα κάνει χρόνια σου

χαρά για να σε ντύσει

Κι αν έρθουν χρόνια και καιροί

και πέσουνε τα χιόνια

να το θυμάσαι μάτια μου

πως η αγάπη μου θα ζει

για σένανε αιώνια

Σε θέλω

Σε θέλω

Ζωγράφισε ο έρωτας

Το σχήμα του κορμιού σου

Απόψε

Σ έστειλε

Στον ουρανό του πάθους μου

Σύννεφο

Άγγελο του έρωτα να μου

Αγγίζεις τις αισθήσεις μου

Να ζωγραφίζεις

με το λάγνο σου κορμί

τριαντάφυλλα ηδονής

Ποτισμένα με κρασί από τα χείλη σου

Έρχομαι μες του ονείρου σου

τις ώρες

Να ποτίζεις τα χείλη

μου

απ’ του κορμιού σου την πηγή

του έρωτα ξεδίψασμα

Έρχεσαι στου λογισμού μου

τα ταξίδια πανέμορφο

στολίδι ερωτικό

και με παρασύρεις

στην κοίτη του πά

θους

Κράτα με εκεί βαθιά

στα όνειρα σου

αγκαλιά σου

να σε αισθάνομαι

Χάιδεψε το κορμί μου

Φίλα τα χείλη μου

Γίνε μαζί μου ένα

Έλα κοντά μου

Εγώ δικός σου

Κι εσύ δικιά μου

Σ ερωτεύομαι

Σε θέλω

Σ αγαπώ .

Κι εγώ σ αγαπώ ψυχή μου

Κι εγώ σ αγαπώ ψυχή μου

Σε κοίταξα κι αγάπησα

το φως των ματιών σου

Μέσα τους χάθηκα απόψε 

Για πάντα 

Στο βυθό του ονείρου σου

Χάθηκα 

Εκεί ναι μες την ψυχή σου

Μες των ματιών σου τη θάλασσα

Όλα όσα με πονούσαν έπνιξα 

Σε κοίταξα 

Απ’ τη ρωγμή των χειλιών σου

από τον κόσμο δραπέτευσα 

Πέταξα ψηλά 

Στον ουρανό 

Κάτω από τα βλέφαρα τον ματιών σου

Ήρθα και ξάπλωσα

Πλύθηκα απ’ το δάκρυ σου

Ντύθηκα

αγάπη 

Σ άκουσα απόψε

Σ αυτή τη μουσική της φωνή σου

Νότες καρδιάς έγραψα

Στον χτύπο της πάνω 

Στης ανάσας σου το βοριά

Ταξίδεψα

Σ άλλους κόσμους 

Στου ονείρου σου τον ουρανό

Φεγγάρι κάρφωσα την καρδιά μου

Να φέγγει

Να έχεις φως 

Σε αισθάνθηκα

Ξεχείλισε το δωμάτιο έρωτα

Μια στιγμή

Χίλια χρόνια

Ένα χαμόγελο

Ένα γέλιο

Τα χέρια σου το σώμα σου

Έσπασαν τη σιωπή

Κύλησαν τις λέξεις

Χιλιάδες σ αγαπώ 

Κι εγώ σ αγαπώ ψυχή μου

Ναι σ αγαπώ

Ναι σ αγαπώ

Τα πλήκτρα έσπασα

τον πόνο γέλασα

Ξέσπασα  αλήθεια

Γράμματα σύμφωνα

λέξεις φωνήεντα

καμία βοήθεια

Στα μάτια έγραψα

στίχους στροφές μου

Στο δάκρυ έκρυψα

τις ενοχές μου

Έκανα ρίματα

Καρδιά διλήμματα

με το γιατί μου

Έκλαψα σήμερα

μου λείπεις φώναξα

Τόσο ζωή μου

Πάνω στα χείλη μου

Βροχή η θέρμη μου

Απ’ την ψυχή μου

Χίλια τα δάκρυα

Χίλιες οι έγνοιες

Και τα γιατί μου

Τα πλήκτρα έσπασα

Κράτησα μόνο

Αυτά που έγραψα

Τις πρώτες λέξεις μου

Μετά τον πόνο

Σίγμα για ‘σένανε

Άλφα η αγάπη

Γάμα το γέλιο σου

Άλφα στην άκρη 

Πι για τον πόνο μου

Ω μέγα  δάκρυ

Πήρα και μάζεψα

Πια τα κομμάτια μου

Δάκρυα σκούπισα

Από τα μάτια μου

Πήρα τα πλήκτρα σου

 στην αγκαλιά μου

Κι έγραφα ατέλειωτα

μες την καρδιά μου

Όσα μου φώναξε

ξανά η Ζωή μου

όσα στα χείλη της

κλαίει η ψυχή μου

Όσα η έλλειψη

τη νύχτα ουρλιάζει

όσα η σκέψη μου

πια με δικάζει

Χιλιάδες  γίνανε

όσα τ’ αστερία

Χιλιάδες πέταξαν

σαν περιστέρια

Πάνω ζωγράφισαν

στον ουρανό

λέξη σου κράτησαν

γλυκιά ατέλειωτη

Ναι σ αγαπώ

Τετάρτη, 10 Οκτωβρίου 2012 7:47:44 μμ