Αντανακλάσεις...

Αντανακλάσεις...

Αντανακλάσεις

φωτεινές σιωπές

αόρατες σκιές

υπνοβατούν

στο ζοφερό σκοτάδι

της ματαιότητας.

Που να βρεθεί διαφυγή

όταν ο έρωτας

είν’ ο καθρέφτης;

ανάγερτος

Τετάρτη, 27 Ιουνίου 2012

Απρόσμενη αγάπη

Απρόσμενη αγάπη,
μεσ' στο φιλί
φυλάκισες
την ύπαρξη.
Πως να μερέψει η ζωή
μακριά απ' τα χείλη;

ανάγερτος

Τρίτη, 26 Ιουνίου 2012

Ούτε που τόχα φανταστεί

Μεσ’ στου ονείρου τα στερνά,
στο στοιχειωμένο σπίτι,
ψυχή μου λάγιασες.
Στο χείλος του γκρεμού αντίκρυ,
μέσα στο μπλε της θάλασσας
χανόντουσαν οι μνήμες
χρόνια τώρα.
Ούτε που τόχα φανταστεί!
Ίσαμε χθες θαρρώ πως ήταν,
τότε που παίζαμε μικροί.
Τοίχοι υγροί, σάπια καδρόνια,
ανατριχίλα στο κορμί
σε ένα σπίτι θάνατο
που μύριζε ζωή.
Ούτε που τόχα φανταστεί
πως θα χανόμασταν ξανά μαζί
στο πέλαγος,
γυμνοί χωρίς σημάδια.

 ανάγερτος